To jest dobre wyczucie czasu i tej potrzeby, żeby nazwę tego centrum i kierunek jego działania zmienić, także wyrażam wdzięczność za tę inicjatywę. Rzeczywiście Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nadzoruje działalność dotychczasowego Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia od 11 lat i ocenialiśmy przedsięwzięcia podejmowane przez tę instytucję publiczną jako ważne, interesujące, sprawnie realizowane i wspierające polską rację stanu, ale od czasu rosyjskiej agresji na Ukrainę już tej z 2014 roku skutkującej okupacją Krymu i części terenów obwodu donieckiego i ługańskiego jednoznacznie i wielokrotnie potępiane i przez centrum, w działalności tej instytucji coraz większą rolę odgrywały projekty wielostronne, angażujące Ukraińców, Białorusinów oraz przedsięwzięcia mające na celu upowszechnianie w Polsce i poza jej granicami rzetelnej wiedzy o Rosji i jej polityce.
Centrum odrzucało płynące ze strony rosyjskich interlokutorów postulaty, aby skupić się wyłącznie na dwustronnych działaniach uważając, że jakikolwiek polsko-rosyjski dialog nie może abstrahować od rosyjskiej polityki wobec wspólnych sąsiadów. Narastająca niechęć rosyjskich instytucji publicznych do poważnej rozmowy skłoniły centrum do poświęcenia większej uwagi rosyjskim środowiskom opozycyjnym publicznie sprzeciwiającym się agresywnej polityce zagranicznej oraz tłumieniu swobód i wolności obywatelskich w Rosji. Ponadto Centrum w porozumieniu z ministerstwem realizowało liczne projekty skierowane do społeczeństwa ukraińskiego. Na uwagę zasługuje uruchomienie w języku ukraińskim wspominanego już tutaj czasopisma internetowego czy debaty publicznej zorganizowane w porozumieniu z ministerstwem spraw zagranicznych Ukrainy w Kijowie, w Odessie na temat prawa międzynarodowego, które były połączone z prezentacją wydanej przez Centrum książki. Ministerstwo dostrzegało przy tym problemy związane z podejmowaniem przez instytucje działań zwłaszcza na Ukrainie pod obecną nazwą - Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia. Budziła ona oczywiście zastrzeżenia wśród części Polaków, a tym bardziej generowała zrozumiałe emocje u Ukraińców, a niekiedy i Białorusinów czy innych narodów. Z drugiej strony nazwa ta i dotychczasowy mandat instytucji ułatwiały pozyskiwanie przez Centrum kontaktów w Rosji, a także stanowiły zręczny instrument wykorzystywany przez polską dyplomację wśród państw Unii Europejskiej i NATO do odrzucania wysuwanych przez Federację Rosyjską zarzutów o rzekomą polską rusofobię. Wszystko zmienił poranek 24 lutego bieżącego roku. Przyniósł fundamentalne zmiany okoliczności działania - inwazja Rosji na Ukrainę. Centrum w jak najostrzejszych słowach potępiło wykonaną przez państwo rosyjskie zbrodnię agresji podkreślając w swoim oświadczeniu, że warunkiem koniecznym dialogu z Rosjanami jest wyraźne uznanie przez nich prawa innych narodów do suwerenności i integralności terytorialnej i demokracji oraz odcięcie się od wojny i potępienie dokonywanych przez rosyjską armię zbrodni wojennych. Ministerstwo Kultury uważa, że wojna Rosji przeciwko Ukrainie wymusza pilne przekształcenie Centrum polsko-rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, a także zmiany samej nazwy tej instytucji, tak aby centrum mogło podejmować działania odpowiadające nowej rzeczywistości. Dotychczasowa nazwa wywołuje skojarzenia biegunowo odmienne od faktycznej roli tej instytucji i od podejmowanych działań, a także niezwykle utrudnia udzielanie przez nią pomocy Ukrainie. Ponadto dalsze wyróżnianie jedynie Rosji spośród wschodnich sąsiadów Rzeczypospolitej jako kraju z którym dialog cieszy się wsparciem państwa polskiego w postaci funkcjonowania specjalnej instytucji jest obecnie odbierane jako niczym nieuzasadnione uprzywilejowanie tego państwa i to w sytuacji gwałcenia podstawowych norm prawa międzynarodowego. Organizowanie dialogu z przedstawicielami rosyjskich środowisk demokratycznych jest oczywiście zgodne z polską racją stanu, lecz nie powinno przesłaniać ważniejszych dziś celów wspierania narodu i państwa ukraińskiego w walce z agresorem i narodu białoruskiego w walce o demokrację. Z tych powodów ministerstwo solidaryzuje się z uzasadnieniem pilnej potrzeby nowelizacji zawartej w przedłożonym druku sejmowym. Uważamy iż przekształcenie Centrum polsko-rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w centrum dialogu imienia Juliusza Mieroszewskiego pozwoli szybko uruchomić szeroki wachlarz narzędzi umożliwiających realizację nowych zadań wspierania Ukrainy i Ukraińców oraz białoruskich środowisk demokratycznych, a także stanowić będzie wyraźny sygnał polityczny wysłany do Rosji i do Rosjan podkreślający zasadniczą zmianę okoliczności oraz zaznaczający rzeczywistą hierarchię polskich priorytetów w polityce wschodniej.
Sejmowe komisje kultury i spraw zagranicznych poparły rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji ramowej Rady Europy o wartości dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa. Celem Konwencji są wspólne działania na rzecz ochrony i udostępniania dziedzictwa kulturowego.
„Dziś, w tym symbolicznym dniu – w 87. rocznicę uchwalenia konstytucji kwietniowej – żegnamy śp. Karolinę Kaczorowską. Ostatnią Pierwszą Damę II Rzeczypospolitej Polskiej, której życie na zawsze pozostanie pięknym przykładem umiłowania Ojczyzny i służby drugiemu człowiekowi” – napisał wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński w liście odczytanym przez wiceministra Jarosława Sellina podczas uroczystości pogrzebowych w Świątyni Opatrzności Bożej. Wdowa po poległym w katastrofie smoleńskiej prezydencie Ryszardzie Kaczorowskim zmarła 21 sierpnia 2021 r. w Londynie.
nauguracja 60-lecia Narodowego Instytutu Dziedzictwa odbyła się dziś w Łazienkach Królewskich w Warszawie.