„W 2005 r. w Hucie Pieniackiej odsłonięto i poświęcono mogiłę kilkuset niewinnych Polaków, zamordowanych 28 lutego 1944 r. Ideologia nienawiści doprowadziła do zbrodni wojennej dokonanej przez żołnierzy z 4 Pułku Policyjnego SS.(…) Huta Pieniacka została zrównana z ziemią, a pamięć o tej zbrodni usiłowano wymazać. To się nie udało” – napisał wiceminister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Jarosław Sellin w liście odczytanym podczas uroczystości upamiętniającej ofiary rzezi dokonanej 77 lat temu we wsi Huta Pieniacka k. Lwowa.
Wiceminister Sellin podkreślił, że podczas pacyfikacji wsi zginęły całe rodziny, ponieważ głównym celem zarządzonej przez Niemców akcji, w której wzięli udział żołnierze narodowości ukraińskiej, było celowe wymordowanie ludności polskiej.
Kamienny monument z nazwiskami zamordowanych mieszkańców trwa i świadczy o prawdzie historycznej. Sam pomnik nic jednak nie znaczy bez ludzi, którzy to miejsce odwiedzają, dbają o nie i modlą się za ofiary. To właśnie dzięki ludziom przechowującym pamięć powstało Stowarzyszenie Huta Pieniacka, którego przedstawicielom należą się słowa wielkiego uznania. Bez was, bez pamięci waszych bliskich, bez uporu i odwagi nie byłoby tych uroczystości, nie byłoby modlitwy nad grobami. Jestem pełen podziwu i serdecznie Państwu dziękuję – napisał wiceminister kultury.
Jarosław Sellin podziękował również ludności ukraińskiej, która solidaryzowała się z Polakami i pomagała we wzniesieniu upamiętnienia i utrzymaniu go w dobrym stanie, a także przedstawicielom administracji i służb, którzy pomagali w przeprowadzeniu uroczystości.
Mam nadzieję, że kiedyś takie miejsca jak Huta Pieniacka, niezależnie od tego, po której stronie granicy się znajdują, będą w stanie nas łączyć, a pamięć ofiar będzie otoczona przez wszystkich szacunkiem i modlitwą – podkreślił wiceminister Sellin.
W uroczystościach, które odbyły się 27 i 28 lutego we Lwowie w bazylice archikatedralnej pw. Najświętszej Maryi Panny oraz pod pomnikiem upamiętniającym ofiary akcji pacyfikacyjnej w Hucie Pieniackiej, wzięli udział przedstawiciele rodzin zamordowanych, władz Rzeczypospolitej Polskiej i lwowskich władz obwodowych. Ze względu na trwającą epidemię, obchody miały ograniczony charakter, dlatego tym razem nie byli na nich obecni Polacy z obwodu lwowskiego oraz goście z Polski.